woensdagavond for real

het liep fout
vandaag
niet vanavond
maar eerder op de dag
nét voor de middag
liep het fout
op het werk
een onnozele uitschieter van een collega
die om een niet te begrijpen reden
persoonlijk werd

en ik dacht...
wat dan mét vanavond
als dit al niet meer lukt...

het liep fout
vandaag
ergens in de namiddag
met diezelfde collega
die plots niet meer als een collega aanvoelt
er zijn mensen geboren om ongelukkig te zijn
en overal spoken te zien
gelijk heb je
maar wil je vooral ook krijgen
ik kreeg ze niet
integendeel
een dikke muur
en vanavond kan ik er nog steeds niet mee om
ik confronteerde
je hoorde mijn boosheid in mijn stem
nooit leuk als dat 'naar boven' komt
maar zwijgen is toestemmen
en hij was fout
al zal hij dat nooit weten
boos dus
boos

en later
was het avond
met een wee gevoel in mijn buik
reed ik voorbij de afrit op de autostrade
typisch
zucht
verder door
en omrijden, omrijden
zucht

aankomen, uitstappen
bijna passen tellen
en uitademen, 1 2 3
telefoon nemen
bellen
zoals beloofd

'we komen eraan', zei ie
en er viel een pak van mijn schouders
geen confrontatie
not tonight
en daar ging de stress
oef

we kusten op de wang
zonder brilbotsing dit keer
als een warm welkom
aten met zes een hapje
en zakten af naar de filmzaal
twee sanitaire stops
waardoor ik met een ander overbleef
'willen jullie naast elkaar zitten', vroeg die ene
'nene', zei ik stoer

ik moest die ene niet
vraag me niet waarom
noem het 'gevoel'
'hij' kwam toe in de zaal
vroeg
is er nog plaats rechts van je
ik... dit (wijzend naar links) zijn onze vier plaatsen
je zag hem kijken
hij bleef even voor die ene staan
en opperde te wisselen
die ene bleef even zitten
ik deed alsof ik van niets wist

schoon
gewoon
naast elkaar zitten
spannende film
ik waarschuwde hem
als ik schrik, zei ik, hoop ik niet die blonde naast me vast te grijpen
'grijp dan maar naar de juiste kant', zei ie

de aftiteling
de zaal loopt leeg
wij bleven zitten
genietend van de muziek
wachtend op de verrassing
de zaal loopt leger
tot er niemand overblijft
zelfs ons gezelschap was al weg
en wij
zaten daar
samen

en het voelde ok
en met spanning...
maar 'ok' is wat ik onthou

woensdagavond

Woensdag
in het verschiet
gepland: een avondje film
zijn voorstel
algemeen
ik hield wat afstand
zei niet meteen ja
beste vriend kan niet
vriendin van hem met een vriend wel
kwartet dus
rettekentet!

woensdag
in het verschiet
gepland: een etentje van te voren
zijn voorstel
naar mijn interpretatie
niet algemeen
enkel hij en ik
denk ik
ik zei ja
zonder er verder over na te denken
dat doe ik nu dus
pierewierewietikweetetniet

De eerste keer
sinds die avond
alleen (mogelijk)
met twee
(toch tijdens het eten alleen met twee(?))
...
gaat er iets gezegd worden
gaan we zwijgen
en doen alsof
en het negeren

zucht
woensdag
en ik besef
dat ik moet kiezen en vechten voor mezelf
in dit hele proces
weten waar ik sta
weten waar ik naartoe wil

ik weet het
sinds lang
weet ik het weer
wat ik wil
waar ik naartoe wil
zéér duidelijk
al weet ik niet waar dat dan uitkomt
maar ik weet het

nu gewoon volhouden
balans zoeken
en doorgaan
rechtdoor
zonder al te veel bochtwerk
mezelf glashelder stellen

want alleen dan
ben ik wie ik wil zijn
en waar ik wil zijn
bij mezelf in eerste instantie

mijn horizon
is kraakhelder
en uiterst recht
ik heb een doel voor ogen

op weg naar mezelf
en als hij in al die tijd
aansluiten wil
dan mag dat

maar ik ga niet achterom kijken
en mijn hand uitsteken
en vragen 'kom je'

ik ga vooruit
naar mijn horizon...

verhuisd

Verhuisd
omdat het aanvoelde
alsof het daar niet meer van mij was
Dat klein beetje identiteit
dat je afgenomen wordt
ik kon daar niet tegen

Dus maakte ik het me hier eigen
en probeer ik me hier terug te nestelen

Wees welkom (terug)!