Plat

Plat
horizontaal
gewoon
plat

althans dat was het verdict afgelopen maandag.

Plat liggen is zo wat het moeilijkste dat miss moet doen. Dus vocht ik een paar weken tegen de rugpijn. Liep ik af en toe krom door de dag...

Moeizame weken daardoor maar de weekends waren zo fijn met hem dat ik maar niet kon toegeven aan dat lijf. Al het volgende in de afgelopen twee weekends op een rij:

- opera op het plein onder een stralende zon
- een strandstoel met hem naast me, de zon en de fontein
- samen de krant lezen in het station
- een prachtig uitzicht vanop het terras over de stad onder een zakkende zon
- door de stad wandelen in volle zon
- samen jeansbroeken kopen voor hem
- samen op een bankje met een flesje water
- samen in de boekhandel
- samen uren op een terras met goeie vriend
- samen in de wijnbar
- samen naar het theater
- samen op café met hoop vrienden
- achterop bij hem op de fiets
- samen naar een tentoonstelling in het museum
- samen verder genieten van de zondag met een terrasje en een kop koffie
- samen verhuizen naar een ander terras
-...

Ja, met een zere rug maar hij joeg me uit bed die zaterdagmorgen via de foon: 'het is schitterend weer, maak dat je uit dat bed komt, kom mee de stad in'... Miss kan nooit nee zeggen en al zeker niet tegen zo'n voorstel. Leuke dingen dus...

Maar maandag was het genoeg. Maandagmiddag was de kaars uit en wist ik dat een bezoek aan de dokter een noodzaak was. Werk moest wijken, al wou ik niet maar mijn dokter week ook niet... Scanner. Vandaag viel het verdict... Hernia, etc.

Plat dus en ik liet 'hem' een telefoontje dat ik niet in de kookles zou geraken. Hij belde onmiddellijk terug: 'meid toch', zei ie... Mja. 'Kan je bezoek ontvangen?', vroeg ie. Ik glimlachte. Ik ben niet thuis, ik ben bij de ouders maar de ouders zijn dit weekend niet thuis dus dat zou kunnen. Maar het moet niet he, zei ik.

Maar van binnen lag ik plat... met een glimlach.