woensdag 19 oktober 2011

dinsdag op woensdagnacht

1u46, mijn wekker loopt af.
Ik grijp naar mijn gsm en stuur de succeswensen in no time richting Aziƫ.

Ik val terug in slaap.
Half drie... Een sms van hem. Hij zit te wachten, glimlacht en bedankt me voor het warme gevoel...

Ik slaap vanaf dat moment niet meer, ik hang in het ijle tijdens wat gesoes... Denkend aan hem, aan zijn presentatie, duizenden kilometers hier vandaan. Lang naar toe gewerkt en ik... ik ben daar.

3u37... Hij... Dat het goed ging, dat hij complimenten ontving en: 'Knuffel x'... Hij die altijd al afsloot met de letter van zijn naam en al hardop heeft gezegd, 'juist, dat kruisje...'. En nu...

Ik roep hardop dat ik blij ben, maak mijn vreugde over en zeg 'en weet dat ik er bij was'.

'Je was er bij idd! Bedankt, en slaap zacht als dat nog lukt :-)'

4u12... En ik kan niet slapen maar ik lach er hardop bij.
Wat een euforie! Wat een speciaal moment... Blij.

1 opmerking: