En ik adem
Ik hing aan de telefoon
Tegelijkertijd ging mijn GSM
Ik grabbelde in mijn handtas
Met de wetenschap dat ‘hij’ het was
Het scherm bevestigde dit
‘Ik wist dat jij het zou zijn’, begon ik
Hij lachte: ‘ah ja, hoe?’
‘Noem het vrouwelijke intuïtie’
Hij herhaalde en lachte weer
En vervolgens werd er afgesproken voor vanavond
19u even samen iets eten
En nadien de voorstelling
En ik adem
Sinds gisterenavond ben ik weer rustig
Blikveld weer open
En kijk ik van aan de zijlijn
En ik adem
Maar voel mijn hart ook wel in mijn keel
Zijlijn, zijlijn, zijlijn
En tijd, tijd, tijd
En rust… 1, 2, 3…. Rust…
En ik lach
Mezelf uit
Met dat te zeggen
Ik ben een kip
Maar dat wist u al
Geen opmerkingen:
Een reactie posten