Maandagmorgen en het doet pijn
Pijn wakker te worden
Het was een zware nacht
Slapen
En ook weer niet
Ergens tegen de oppervlakte
Met een hoofd dat niet stopte met voelen
Waar ben ik mee bezig
Waar hang ik me aan vast?
Ik die zei dat ik niet langs de zijlijn zou gaan staan
Merk
Dat ik
Mezelf daar heb geparkeerd
Omdat een hart niet zomaar stopt met voelen
Omdat ik geen overtuigende ‘nee’ kreeg
Maar misschien
Zit een mens zo in elkaar
Dat wanneer hij de ander graag heeft
Een mens niet voluit ‘nee’ kan zeggen…
Misschien moet ik me vooral focussen
Op het feit
Dat het ‘geen volle ja’ is bij hem vanbinnen
Moeilijk
Moeilijk
En ja, nog eens
Moeilijk
Dinsdag zien we elkaar voor het eerst sinds dat ik het zei terug
Enkel wij twee
Theater
Al de vorige keren waren er altijd anderen bij
En ik denk
Dat ik gewoon ga zwijgen
Ik heb genoeg gezegd
Hoe weet je dat vechten zin heeft
En wanneer moet je eigenlijk gewoon je rug draaien
En ophouden
…
Heeft vechten eigenlijk ooit wel zin
Want ik heb het gevoel dat zoiets aanvoelt als forceren
En ik ben geen forceerder
En hoe loop je weg
Van iemand
Die je gewoon graag hebt
Ik wou dat het al woensdag was
De dinsdag voorbij
Ik ga geen initiatief nemen naar die dinsdag toe
De kaarten zijn er
Het uur is gekend
Het is hij meestal die mailtjes stuurt
Om te eten van te voren of zoiets
Maar ik wil gewoon
Die dinsdag ondergaan
En vooral
Dat ie voorbij is
Omdat ik denk
Dat die dinsdag
Dingen duidelijk moet maken
En mezelf
Vooruit moet krijgen
Weg van hem
Ik vermoed het
Vanmorgen voelt het zo aan
‘waar ben je mee bezig’
Moet veranderen
Zijlijnen zijn een hatelijke positie
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenSoms is aan de zijlijn staan een kunst.
BeantwoordenVerwijderenGewoon de dingen op je af laten komen.
En dan gebeuren er dingen...
Waarschijnlijk zelfs anders dan je nu vermoedt...
Niet beter, niet slechter, anders...
(eerste bevatte een schrijffout... :-) - is je nieuwsgierigheid nu bevredigd?)
@Kaajee
BeantwoordenVerwijderenEr wordt me vanalles verteld...
Ik ben een prof in het zijlijnzitten...
Gebeuren er dan dingen of moet je toch enige actie ondernemen om het spel te bevorderen?
Is het niet zo dat in een match spelers ook extra gaan beginnen lopen onder positieve aanmoedigingen?
Ik weet amper iets momenteel... Het ene moment denk ik: ik ga morgen wél iets zeggen...Het andere moment denk ik dan weer erover te zwijgen... Moeilijk, moeilijk, moeilijk...
Een standbyknop voor mijn bovenkamer: dat zou schoon zijn!