tring tringggggggg

AAAAAAAAAAAAAAAARGHHHHHHHH
nee
ik kan er niet mee wachten
niet tot het einde van de post
hup
hands in the air en wave them like you just don't care
WOEHOEWWWWWWWWWWW

misschien had ik dat gisteren ook al moeten doen
maar toen voelde het niet zo
of toch niet helemaal
Gisteren belde hij ook
en gewoon, het was fijn en gezellig en gewoon
lang gesproken
over het feestje dat er aan zit te komen
(en ja, nog steeds pliezpliezpliezzzz)
en of ik hen kon helpen want ik lig toch plat dus kan genoeg opzoeken
bij hem was dat maar een woord
bij goeie vriend was dat fun maar die kon ni direct iets bedenken
'hij' dus wel
dus zocht ik, vannacht
naar allerlei attributen voor hun themaparty
tot na 3u
nuttig als je niet kan slapen - toch
ik dacht nog een mijnwerker te zien boven komen
maar vergeet het
toen er na 3u nog geen exact uur kon gegeven worden
koos ik voor de slaap
die wederom kort was

En zakte ik door de dag, wederom, liggend
ik word origineel, niet waar
vijfde week

En dan denk je dat er zekerheden bestaan
kookles en hij zal wel bellen
maar 22u15 en geen telefoontje
dus ik denk
nope
dat komt er niet meer van

mijn gedachten zitten nog niet in de frigo
of zoem zoem zoem
daar gaat die gsm
'hey hey'
alleen van die twee woorden kan ik al glimlachen

en nee
we hebben het initeel niet over de kookles
wel over feit dat mijn maag niet in orde is
dat ik al in mijn bed steek
en dat ik me afvraag of het van de medicijnen is
hij: waaruit zijn die gemaakt
ik... uh: geen flauw idee
hij: mor allééééé, dat je je dat niet afvraagt
ik... ja, jij bent dan weer zo intelligent dat...
hij gaf me de kans niet uit te praten
'bibi zei ie en jij bent dan de domste zeker die niet weet wat daarin staat... yeah right'
ik lag dubbel - van het lachen wel te verstaan -
we grinnikten er nog wat verder over
dat hij dat gewoon altijd wil weten
en dat mensen maar al te vaak denken dat de wereld te moeilijk is om te begrijpen
maar dat dat écht zo niet is, vertelde hij
en ik lachte en lachte en zei: i like you! en hij lachte terug
en ik beloofde dat morgen voor hem op te zoeken
we lachten nog eens en hij ook en hij zei:
je lacht, dat is fijn

nog wat over de rug
- wat me ontroerde - maar ik was er te hard door gepakt en verrast
dat ik niet de kans had dat te zeggen
dat hij het er met zijn broer al over had gehad... (arts)
schoon toch, dat gaf mij een warm en verrassend gevoel...
(hij praat met zijn broer - die hij niet al te vaak ziet - over mij... (smile))
nog wat over mijn nachtelijk opzoekingswerk voor hun feestje
en dat ik iets 'vree cool' gevonden had
waarvan ik wist dat hij het de max zou vinden
ik bleek gelijk te hebben
en hij zei: 'damn, je kent me'
ik: 'een beetje toch ja'
hij: 'dat is een fijn gevoel'
hoppa: wederom WOEHOEWWWWW vanbinnen
(en smilen, amai ni)

over films en 'bin jip'
over het feit dat ik dacht dat weinigen die film zouden omschrijven en konden appreciëren zoals hij dat deed
over het feit dat hij dat er vervolgens uitflapte en ik lachte dat nét gedacht te hebben
over feit dat hij dat met 'lieve X' nooit had: gelijke filmgenres beminnen
over dat ik dat niet wist, wat haar filmsmaak was
'we moeten eens een filmavond houden wij', zei ie
en ik: ja, dat is een idee
'wanneer ben je daar nog eens alleen', zei ie
en ik: kweetni

over dat ik een nieuwe fiets voor hem geregeld had (de zijne is domweg gestolen)
over dat hij daar blij mee was
over dat hij dan nog eens tot bij mij zou komen met de tram
en we zo een excuus hadden om elkaar nog eens te zien
jaha, doe maar opnieuw: hier komt ie weer
woehoeeeeeeeeeeeeewwwwwwwwww en megasmile

over dat ik echt blij was hem gehoord te hebben
en dat dat volledig wederzijds was
dat we elkaar nog zouden horen
'zeker'

en nog vanalles er tussen

maar wat ik onthou
na die telefoon te hebben ingehaakt (hoe zeg je dat als je de hoorn niet meer 'inhaakt': 'afgeduwd'? en als er zelfs geen 'hoorn' meer is)
gewoon
die smile op mijn gezicht
dat warm gevoel
en die WOEHOEEEEEEEEEEEWWWWWWWWWWWW
en weer
nu ik het schrijf
dat schuddebuikend lachen
ja
ja
ja

dat het nog over de kookles ging, over zijn weekend, over de tentoonstelling van een vriendin die ik dus door dit letsel niet kon bezoeken, over de catalogus die hij kocht ook deels voor mij zodat ik dat toch kon zien... (sweet, sweet, sweet)... Over het boek 'de correcties' en de behoefte aan wit tussen het talrijke zwart van de letters, over hoe ik hem even taalkundig ontleedde maar hij had geen bezwaar... Over vanalles en nog wat dat ik vergeet... want ik ben en doe gewoon:

WOEHOEEEEEEWWWWWWW (en raak even de tel kwijt over het nummer: 7?)