just an ordinary day

De derde week plat liggen was de moeilijkste. Ondanks dat ze nog niet helemaal gepasseerd is weet ik het nu al. Het einde van de derde week zorgt terug voor een beetje rust in mijn hoofd en dat voelt aan als een zekere opluchting. De vier muren moesten uiteraard eens op me afkomen.

Woensdagavond belde hij. Alles liep daar fout: fiets gestolen, auto kapot,... niet echt het leukste moment. De wet van Murphy zorgde voor bijkomende complicaties: een marktdag voor de garage de dag erna zodat hij daar niet kon parkeren, miss die in actie schoot om een andere garage te zoeken via internet en hem daarnaartoe leidde... Even later telefoon: 'hier is helemaal geen garage...'. Je voelde de moed in zijn schoenen en ik voelde mijn machteloosheid gezien je vanuit een bed allesbehalve kan doen wat je zou willen: in je auto springen en ter hulp snellen. Terug naar huis en morgen een nieuwe dag met een nieuwe poging voor de auto dus. Het was een lang telefoongesprek, het was een lange hulplijn en tegelijkertijd landde ik daar weer, op mijn twee voeten. Hoe het komt, ik kan het niet precies duiden maar ik 'woehoewde' niet erna... ik landde.

De dag erna kreeg ik een mail met de vraag of ik mijn gedacht eens wou zeggen over het ontwerp van de uitnodiging van het feestje - waar ik hoop te geraken als mijn rug het toelaat.

Later die dag een sms van mij met de vraag of de auto in orde was geraakt. Dit keer wel direct een antwoord. Hij was terug helemaal zen, alle problemen terug van de baan. Hij naar Brussel voor een optreden en ik in mijn bed... De livestream van de AB-tv is toch niet hetzelfde en dus koos ik rond 1u30 vannacht voor de slaap die eindelijk kwam.

Ergens rond de middag vandaag werd ik wakker gebeld (jawel!) door mijn baas. Ik vertelde dat uiteraard niet en hoopte dat mijn slaap niet te horen was. Later gewoon even die mail checken...

En 'woehoewwwwwwww'...
Gelachen, van de ene kant van de kamer naar de andere...
'woehoewwwwwww' again
want toen hij vannacht is thuis gekomen heeft hij naar mij (naar mij alleen) een mailtje gestuurd met een link naar één van de beste DJ's ter wereld die hij in Brussel had mogen horen. Vannacht... Ergens tussen 3 en 4...

'WOEHOEWWWWWW!' (nummer 3)