dinsdag 23 november 2010

alleen maar...

En vandaag
kan ik alleen
maar glimlachen

niets anders

Geen tsunami's
geen gesprekken erover

ik was al blij dat ik nog kon passeren
na 22u30
ik ben dan nog gaan lopen op de vergadering
werk, werk, werk dacht ik
ik wil lief, lief, lief
(het klinkt raar, dat woord...)

Ik vloog
we zaten aan tafel
wijn, wijn, wijn

Gewoon praten
over vanalles
en nog wat

en de rest
vergat ik
mijn zee werd stil

en al wat volgde
was de duisternis van de nacht
en de bijhorende warmte...

En vandaag

kan ik alleen
maar glimlachen

niets anders

1 opmerking: