ik smste vanmorgen
ergens rond 10u37 om precies te zijn
'x'
nu, meer dan 2 uren later
nog niets terug
en dat
is het hatelijke aan dit alles
die onzekerheid
dat spanningsgevoel
om te snijden
zo eenvoudig dat het is
zo dom wordt het ook hier bevonden
dom dom dom
maar ook daar
moet ik door zeker...
P.S.: Om 15u had ik het gehad... belde ik even
zonder stem
daar werd hartelijk mee gelachen 'van waar kom jij'
van diep, lachte ik, stoor ik?
ik zit met een baby in mijn handen
ah, je dagelijkse zondagse activiteit
hij lachte
dan ga ik je niet verder storen
ok, goe rusten he
en ik hing op en dacht... doeme... nu heb ik ni gezegd dat ik je vanavond wil zien...
onnozel he... lacht met zichzelf
Het uitblijven van een reactie ( zowel via mail als sms ), het kan je echt door de hel jagen hé... en dan die heerlijke opluchting als je EINDELIJK teken van leven krijgt... om maar te zwijgen van het onnozele gevoel; zo van: Waar maakte ik mij toch druk om???
BeantwoordenVerwijderenIk weet er alles van