dinsdag 16 november 2010

Straks

Straks is een grote dag. Na twee maanden out te zijn geweest stap ik morgen weer in de werkende mensen sfeer. Raar gaat dat zijn. De rug had vandaag alleen maar goed nieuws voor de dokters en dat kreeg ik dan ook wederkerig terug. Ik straalde bijna  toen ik daar buiten kwam en wou het zo hard roepen dat ik in plaats daarvan hem per sms op de hoogte bracht.

Straks is een grote dag. Nog niet fulltime aan het werk maar ik ben blij om die raad van de dokters... En misschien lieten ze het niet toevallig simultaan lopen met het leven dat ik leid momenteel: 'Doet u maar voorzichtig, stapje per stapje'. Op halve kracht dus vanaf morgen en het voelt zelfs ergens spannend.

Straks is een grote dag. Want buiten die 2 maanden is het morgen ook 12 dagen later dan de laatste keer wanneer ik hem zag. Ik telde dat speciaal voor u even na. En morgen zien wij elkaar weer. Glimlachen nu, vragen nu, spanning nu, onzekerheid nu, verlangen nu... het is er allemaal.

Straks is een grote dag.

2 opmerkingen:

  1. Herbeginnen na een lange periode heeft iets speciaals. Bijna net een eerste schooldag. Spannend om terug de draad op te nemen. De angst smelt zo weg vanaf het moment dat je de deur opent.

    BeantwoordenVerwijderen